بررسی تکنولوژهای نوین برای افزایش ایمنی عابران حواس پرت

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 456

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU04_1986

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396

چکیده مقاله:

رفتارهای حواس پرت مرتبط با تکنولوژی در حین راه رفتن، در حال افزایش است، بطوری که سوابق اورژانس های بیمارستان هایایالات متحده نشان می دهد مجروحیت های مرتبط با استفاده از تلفن همراه در بین عابران پیاده، افزایشی 10 برابری را درسالهای اخیر تجربه کرده است. گوش کردن، نگاه کردن و یا صحبت کردن با یک وسیله الکترونیکی در هنگام راه رفتن، تمرکز راکاهش و احتمال بروز خطر را افزایش می دهد. این نگرانی، ما را بر آن داشت تا در ابتدا از طریق مرور یکی از بزرگترین مطالعاتمیدانی انجام شده در این زمینه که شامل مشاهده رفتار 21760 عابر پیاده در هنگام عبور از عرض خیابان در 5 تقاطع پرازدحامدر منطقه منهتن نیویورک بود، میزان اهمیت این موضوع را بررسی کنیم.یکی از راهکارهای پیشنهادی برای ارتقای ایمنی عابران پیاده ی حواس پرت، یک سیستم هشدار است که در قالب یک اپلیکیشنبر روی تلفن های هوشمند نصب می گردد و تلاش می کند از طریق ایجاد ارتباط بین تجهیزات تعبیه شده درون وسایل نقلیه وتلفن های هوشمند عابران پیاده، احتمال وقوع خطر را، از پیش، به عابران هشدار دهد. بسته به نوع رفتار حواس پرت، می توان ازهشدارهای دیداری، شنیداری و یا لرزشی استفاده کرد. در هشدار دیداری، یک پیام متنی هشدار دهنده بر روی صفحه نمایشظاهر می شود (مانند پیام مواظب باش!!! ). این اپلیکیشن هشدار، با 6 نوع پیام هشدار، بوسیله یک ماشین کنترلی، بر رویتعدادی از دانشجویان مورد آزمایش قرار گرفته است. در طول آزمایش، 4 معیار زمان عکس العمل، زمان برخورد، میزان آشفتگی ومیزان رضایت کاربران از طریق ضبط کردن مشاهدات و بررسی نتایج پرسشنامه های طراحی شده، مورد ارزیابی و محاسبه قرارگرفت. نتاج بدست آمده از آزمایشات نشان داده که از میان 6 نوع مختلف هشدار، ایجاد پیش هشدار با پس زمینه ی رنگی و درادامه تحویل دادن هشدار اصلی، بسیار موثر بوده و تاثیر به سزایی بر روی زمان عکس العمل می گذارد. این نتایج همچنین نشانمی دهد ارایه ی پیش هشدار، استفاده کنندگان را بی درنگ از برخورد با خودروها باز می دارد.

نویسندگان

علی همدانی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه اصفهان، دانشکده حمل و نقل

محسن ابوطالبی اصفهانی

استادیار دانشکده حمل و نقل دانشگاه اصفهان، دانشکده حمل و نقل

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :