ارزیابی تاثیر کیفیت محیط شهری بر رضایتمندی شهروندان در محلات فرسوده

رشد سریع جمعیت در بسیاری از شهرهای ایران سبب شده است که بسیاری از محله های جدید به سرعت و برای تامین نیاز مسکن شکلگیرند. رضایتمندی از ابعاد و ویژگی های مختلف محله، بر کیفیت زندگی ساکنان تاثیرگذار است. ادراک محیطی، اساس رضایتمندی ازکیفیت محیط است. ادراک محیطی، فرایندی است که از طریق آن انسان داده های لازم را بر اساس نیازش از محیط پیرامون خودبرمی گزیند. مطلوبیت سنجی کیفیت محیط در بافت های شهری، امری بایسته و ضروری است تا ضمن شناسایی وضعیت کیفیت محیط دربافت های قدیمی و تلاش در جهت بهبود آن، الگوهای مناسب کیفیت محیطی برای توسعه های جدید که با برنامه و طرح ریزی قبلی شکلمی گیرند، شناسایی و به کار گرفته شود. مطالعه ی ادبیات کیفیت زندگی نشان میدهد که این مفهوم بر دو موضوع تمرکز دارد رفاهشخصی و کیفیت زندگی شهری. به طور کلی رویکرد کیفیت زندگی شهری، تلاشی در جهت ایجاد شهر سالم و فراهم آوردن خدماتشهری مناسب و در دسترس برای همگان در چارچوب پایداری و ایجاد احساس رضایت است. مقاله حاضر با هدف بررسی متغیرهای موثرکیفیت محیط شهری بر روابط اجتماعی شهروندان ، به دنبال تبیین علمی تر و نگاه کارشناسانه تر بر عوامل کیفیت محیط می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط شهری ، شاخص های کیفیت محیط ، رضایت مندی ، بافت فرسوده