امکان سنجی پیاده راه سازی در محورهای بافت تاریخی شهر (نمونه موردی: محدوده امامزاده جعفر یزد در محله گودال مصلی)

بخش های تاریخی شهرهای امروز، بخش گران بهایی از سرمایه های فرهنگی ما می باشند و در عین حال محل تجمعخاطره های شهروندان به شمار می آیند. ویژگی های فضایی و معنایی این محدوده ها که در طول سال ها شکل گرفته اند،به عنوان نقطه پیوند شهروند با خاطراتش به شمار می روند. گاهی یک گذر در یک بخش تاریخی شهر این نقشپیوند دهندگی را می تواند به خوبی ایفا نماید. در واقع محدوده های پیاده ی در بافت تاریخی فضای خاصی را ایجادمی کند، که پذیرای کنش ها و رفتارهای مختلفی در فضاست. فضای پیاده، پیشنهاد ایجاد مسیرهای خاص حرکت پیاده وفضاهای مکث در جهت بهبود کیفیت فضاهای شهری در بافت سنتی شهرها را مطرح میکند. لذا پرداختن نظری و عملیبه کیفیت های فضای شهری، از اهمیت فراوانی برخوردار است. مطالعه حاضر به منظور بررسی و سنجش تمایل حضورگروه های مختلفی از کاربران و ایجاد شرایطی به منظور ارتقاء کمی و کیفی بافت تاریخی شهر، افزایش ارتباطات وتعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر در محیطی امن و سالم، رفع آلودگی های بصری و مهمتر از همه احترام به شخصیت وهویت فردی عابر پیاده به عنوان جز اصلی استفاده کننده از فضا میباشد. مقاله پیش رو به سنجش کیفیت محیط، وبررسی امکان ایجاد پیاده راه، از سه بعد کالبدی، کارکردی و معنایی محیط پرداخته است.روش پژوهش، توصیفی و تحلیلی و گردآوری اطلاعات با روش میدانی با استفاده از مصاحبه حضوری است و معیارهایبرگرفته از پاسخ کاربران فضا به سوالات بر اساس مدل AHP تحلیل و ارزیابی شده است. با توجه به یافته های تحقیقامکان ایجاد پیاده راه در محدوده پیرامون امامزاده جعفر شهر یزد به منظور ارتقاء کیفیت محیط در محله گودال مصلیوجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، پیاده راه سازی ، بافت تاریخی یزد ، محدوده پیرامون امامزاده جعفر