بررسی ضرورت بکارگیری رویکرد معماری پایدار در طراحی بناهای بلند مرتبه و طراحی یک ساختمان بلند مرتبه بر مبنای اصول معماری پایدار

به عنوان یک تعریف، پایداری؛ به بر آوردن نیازهای فعلی بدون از بین بردن قابلیت های نسل های آینده درتامین نیازهای خود است. امروزه واژه پایدار به طور گسترده برای توصیف جهانی به کار گرفته می شود کهدر آن نظام های انسانی و طبیعی تواما بتوانند تا آینده دور ادامه حیاط دهند. پوسته خارجی بنا به عنوان یکیاز مهمترین اجزای ساختمان، برای تحقق اصول معماری پایدار در آن بنا پتانسیل فراوانی دارد. لازم به ذکراست، بررسیهای انجام شده پیرامون اصول معماری گذشته ایران؛ حاکی از نوعی انطباق بین این ساختار واصول و شاخصه های توسعه پایدار بوده و به خوبی به جنبه های مختلف آن (از جمله زیست محیطیواقتصادی و فرهنگی) پاسخگو بوده است. در این پژوهش سعی بر آن شد تا با طراحی یک نمونه ساختمانبلند مرتبه با کاربری اداری - تجاری، به همراه بیوسل های زنده ای که در بنا تعبیه شده و با محیط داخل وخارج در ارتباط است، بکارگیری رویکرد پایداری در ساختمان های بلند مرتبه به نمایش گذاشته شود.بیوسلهای طراحی شده در جداره خارجی پوسته بنا، علاوه بر ایجاد یک اکوسیستم متفات در محیطپیرامونی خود و تصفیه هوای اطراف آن به روش غیر ف عال، منجر به ایجاد تهویه طبیعی در بنا و در نتیجهصرفه جویی در مصرف انرژی خواهند شد. بعلآوه تامین نور مورد نیاز برای روشن کردن نما و محیط اطراف نیزتوسط تعبیه صفحات خورشیدی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بلند مرتبه سازی ، معماری سبز ، صرفه جویی در انرژی ، تهویه طبیعی