بررسی تطبیقی معماری ایرانی با معماری مغولی، معماری ایران و آسیای مرکزی در دوره ایلخانی تا عصر تیموری

تحقیق صورت گرفته بررسی تطبیقی است که در مورد معماری ایرانی با معماری مغولی صورت گرفته است، در دوره ایلخانیان سبکسنتی ساختمان سازی توسعه یافت و بناهای منفرد و مجزا از هم شکل گروهی و مجموعه های بزرگ غالبا پیرامون مقبره یک شخصیتمشهور و مورد احترام مذهبی و یا حکومتی ساخته می شدند، سلسله ایلخانیان مغول دوره ای را در هنر ایران آغاز کرده که تاثیرات زیادیاز هنر شرق دور گرفت ، مقبره بزرگ و با شکوه الجاتیو پادشاه ایلخانی در سلطانیه بهترین معیار برای ارزیابی معماری در عصر امپراتوریایلخانیان است آثار ساختمانی دوره ایلخانی مرحله ای از تاریخ پیوسته معماری اسلامی ایران است و اشکال دوره های قبل و خصوصیاتطرح و جزییات آن ها را منعکس می کند. در دوره ایلخانان نفوذ خروجی در قسمت معماری زیاد نبود، در کنده کاری و تراش تاثیرآسیای صغیر در آذربایجان بیشتر مشهود است و ساختن قرنیس در سوریه و عراق مرسوم بود و ممکن است شیوع آن در ایران تاثیر کردهباشد . در نقاطی از ایران که آثاری از دوره ایلخانی باقی مانده است نواحی شهری همزمان با آنها از میان رفته است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، معماری مغولی ، سلطانیه ، دوره ایلخانی