قابلیت اطمینان سازه های طراحی شده بر اساس ضوابط ویرایش جدید آیین نامه 2800

از حدود سال 1850 میلادی طراحی سازه ها به عنوان یک علم در حیطه فعالیت مهندسان وارد شد و نیاز به بررسی دقیق و جامع رفتارمصالح و روش های تحلیل سازه مورد توجه قرار گرفت. طراحی سازه صرف نظر از نوع فلسفه حاکم بر آن، باید حاشیه امنیت لازم برایبرقراری ایمنی در مقابل بارهای وارده را ایجاد کند. پارامترهای درگیر در طراحی سازه ها کمیت هایی ثابت نبوده و مقادیری محتملهستند که عدم اطمینان های زیادی در طراحی و ساخت و اجرای سازه ها ایجاد می کنند. جهت برخورد با این عدم قطعیت ها از آنالیزقابلیت اطمینان سازه ها استفاده می شود. هدف از این آنالیز آن است که ایمنی سازه ای ارزیابی شود. در تحلیل قابلیت اطمینان سازه هابا پارامترهایی سر و کار داریم که به راحتی قابل تعیین نبوده و در قالب های احتمالاتی نشان داده می شوند. این تحلیل تلاشی است کهبا مدل کردن عوامل موثر بر سازه (بار) و نیز پارامترهای مقاومتی و در نظر گرفتن ارتباط احتمالی میان آنها، ارزیابی منطقی تری از میزانو کیفیت در سازه اریه نماید. در این تحقیق مختصری از اصول و مبانی آمارواحتمالات جهت مطالعه در مورد قابلیت اطمینان آورده شدهاست. سپس به قطعیت ها، ایمنی سازه ها، احتمال خرابی و روش های قابلیت اطمینان پرداخته شده است. سپس آنالیز قابلیت اطمیناندر مورد سازه های سری (خرپای معین استاتیکی) و سازه های موازی (قاب پرتال) انجام شده و در انتها نتایج این آنالیز برای ساختمان 4سقف طراحی شده بر اساس ویرایش چهارم آیین نامه 2800 آورده شده است. در این تحقیق از نرم افزارهای ETABS, SAP2000 وExcel استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، پارامترهای بار و مقاومت ، احتمال خرابی ، شاخص قابلیت اطمینان ، ویرایش چهارم آیین نامه 2800