اثر تعداد دهانه در پاسخ لرزه ای پل های قوسی شکل عرشه باکس بتن آرمه

پل ها یکی از مهم ترین و در عین حال آسیب پذیرترین سازه ها در مهندسی عمران هستند و انهدام یک المان سازه ای بهخسارت شدید و یا انهدام کامل پل منجر می شود. آسیب به پل ها منجر به قطع ارتباط قسمت قابل توجهی از یک شبکهبزرگراهی شده و علاوه بر خسارت مالی، مانع از امکان واکنش اورژانسی بعد از زلزله می گردد. هر شبکه ی حمل و نقلبزرگراهی شامل مجموعه ای از پل هاست که هرکدام دارای خصوصیات و تعداد دهانه های مختلف می باشند. اثر تعداددهانه در پاسخ لرزه ای پل های قوسی شکل عرشه باکس بتن آرمه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور،مدل پل بتن مسلح با تعداد دهانه های مختلف با پایه های چند ستونی دایره ای انجام گردید. پارامتر اصلی مدل، تعداددهانه های پل می باشد. بدین ترتیب، سه نمونه پل شامل یک پل چهار دهانه به عنوان مدل مبنا و دو پل به ترتیب سه وپنج دهانه ، مدلسازی گردید. یک مجموعه هفت تایی از رکوردهای زلزله در نظر گرفته شد و برای هر یک از سه حالتتعداد دهانه، اعمال شده و مدل ها بوسیله آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی، تحلیل گردید. نتایج این پژوهش نشان دادهاست که تعداد دهانه پارامتر مهم و تاثیرگذاری بر روی میزان آسیب دیدگی لرزه ای کلاس پل مورد مطالعه می باشد.مقادیر ماکزیمم دریفت های ستون ها در دو جهت طولی و عرضی ارایه شده اند. مشاهده می گردد که افزایش تعداد دهانهسبب کاهش حداکثر تغییر مکان نسبی پل و به دنبال آن کاهش میزان آسیب دیدگی پل می گردد.

کلیدواژه ها:

پل قوسی بتنی ، دریفت ستون ها ، رفتار لرزه ای ، آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی