ارزیابی پتانسیل روانگرایی براساس آزمایش نفوذ استاندارد با استفاده از منطق فازی در ساختگاه سد ارسباران

زلزله بطور مستقیم و غیرمستقیم باعث بوجود آمدن وقایعی می شود که زندگی انسان را تهدید می کند. یکی از این پدیده ها که هنگام زلزله بوقوع می پیوندد، روانگرایی خاک است. زلزله در مناطق با خاک های ماسه ای سست و اشباع باعث افزایش فشار آب حفره ای شده و افزایش در فشار اب حفره ای ممکن است به تقلیل مقاومت برشی و حتی از بین رفتن کامل مقاومت برشی خاک بی انجامد. روش هایی که در ریاضیات کلاسیک برای پیاده سازی منطق، ارایه شده است بر مبنای اطلاعات دقیق است که علی رغم کاربردهای فراوان در سیستم های فیزیکی، کاربرد آنها در سیستم هایی که با انسان رابطه ی مستقیم یا تنگاتنگ دارد، کارآیی چندانی از خود نشان نمی دهد. برای رفع این مشکل و کاربردی کردن استدلال ها و محاسبات در دنیای واقعی، دانشمندان، فرمول های مختلفی را در رابطه با حتمالات ارایه کردند. در اوایل قرن بیستم، تحقیقات مختلفی به طور پراکنده برای ارایه روش های احتمالی با گونه های مختلف انجام گرفت. در تمام این تلاش ها سعی می شد جایگزینی برای احتمالات ارایه گردد تا این که در سال 1965 پروفسور لطفی زاده، استاد مهندسی سیستم در دانشگاه برکلی، نظریه ی فازی را ارایه کرد. هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی ارزیابی پتانسیل روانگرایی بر اساس عدد مقاومت نفوذ استاندارد (SPT) با استفاده از منطق فازی در محدوده سد خاکی ارسبالان می باشد. شایان ذکر است از کاربردهای مهم منطق فازی استفاده آن برای حل بعضی از انواع مهندسی ژیوتکنیک می باشد که در این تحقیق کاربرد فازی در تعیین پتانسیل روانگرایی مورد هدف می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی پتانسیل روانگرایی ، آزمون نفوذ استاندارد ، سد ارسباران ، منطق فازی