بررسی تدثیر موج بر استعداد رونگرایی در نهشته های ماسه ای بستر دریا به روش شبکه عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: منطقه دریایی در حد فاصل خلیج فارس و دریای عمان)

پدیده روانگرایی یکی از مخرب ترین و پیچیده ترین پدیده های ژیوتکنیکی است که هم در روی زمین و هم در بستر دریا رخ می دهد و نزدیک به سه دهه است که مسیله روانگرایی بستر دریا نظر پژوهشگران مهندسی ژیوتکنیک را به خود معطوف کرده است. منطقه مطالعاتی منطقه دریایی در حد فاصل خلیج فارس و دریای عمان می باشد که روانگرایی نهشته های بستر آن در برابر موج به روش شبکه عصبی بررسی شده است. روش های مختلفی برای تعیین پتانسیل روانگرایی وجود دارد. از این میان شبکه عصبی ابزاری موفق و قابل اعتماد در پردازش اطلاعات حتی با وجود پارامترهای مختلف موثر و پیجیدگی روابط بین آنها می باشد. پارامترهای مختلفی در پتانسیل روانگرایی موثر می باشد که همگی مربوط به بارهای وارد و ویژگی های توده ماسه می باشد. شبکه به کاربرده شده از نوع شبکه عصبی پیشخور و با متد انتشار برگشتی می باشد. لذا آموزش از نوع آموزش باناظر بوده و بنابراین ضریب اطمینان در مقابل روانگرایی به روش محاسباتی سید و ادریس محاسبه شده و به عنوان ناظر به شبکه عصبی داده می شود. در این مطالعه برای طراحی شبکه عصبی سعی گردیده پارامترهایی انتخاب شوند که اولا مستقل باشند و ثانیا همپوشانی مناسبی در ارزیابی پتانسیل روانگرایی بر اساس پارامترهای موثر یاد شده داشته باشند. بر این اساس پارامترهای موثر بر پتانسیل روانگرایی شامل پارامترهای مربوط به موج و پارامترهای مربوط به خاک می باشند. با توجه به درصد خطای پایین شبکه به کاربرده شده نتایج شبکه عصبی با نتایج حاصل از محاسبه مشابه بوده و بیانگر آن است که علی رغم اینکه نهشته بستر از تراکم نسبتا خوبی برخوردار می باشد، در تمام طول بستر روانگرایی رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه عصبی پیشخور ، آموزش با ناظر ، روانگرایی ، زیوتکنیک ، انتشار برگشتی