بررسی نقش و جایگاه ھنر کاشیکاری معرق درمعماری دوره صفویھ

از دوران بسیار کھن، بھ کارگیری تزیینات لعابدار بھ صورت آجر و کاشی برای تزیین بنا در سرزمین ایران بسیار متداول بوده است. ایرانیان در دوره ھای قبل از اسلام برای زیبایی و تزیین ابنیھ با مصالح ساختمانی نقوش رنگارنگیروی بناھا پدید می آوردند کھ شاید بتوان این نقوش و تزیینات را معادل کاشیھای رنگارنگ دوره ھای بعد از اسلام بھ حساب آورد.قطعات کاشی معرق زمینھ ای بوده اند برای بیان تصویری و تجسم موضوعات متفاوتی کھ در ھر دوره تحتتاثیر عوامل گوناگون، ویژگی ھای خاص خود را داشتھ اند.این عنصر معماری کمی پیش ار دوره صفویھ بھ صورت تزیینی در آمد و در این دوره رواج و تکاملبیشتری یافت. ھدف از این تحقیق کھ بھ روش کتابخانھ ای و اسنادی از نوع کیفی است، عبارت است از بررسی نقش و جایگاه ھنر کاشیکاری معرق در آثار معماری دوره صفویان، کھ بھ صورت مقالھ ارایھ می نماید.

کلیدواژه ها:

کاشی ، کاشی معرق ، ھنر کاشیکاری ، دوره صفویھ