دیوار سبز ، معماری پایدار

هدف از ساختمانهای سبز ایجاد شده توسعه پایدار است؛ توسعهای که نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسلهای آینده برای دستیابی به نیازهایشان، در طراحی، ساختوساز و عملکرد ساختمانها تامین کند. کوشش بر آن است تا با حداقل استفاده از منابع تجدید نشدنی، کمترین میزان زباله و آلودگی ایجاد گردد. یکی از راهکارهایی که برای کاهش مصرف انرژی در شهرهای کلان پیشنهاد میشود، احداث دیوار سبز است. چنانچه صحیح طراحی و اجرا و در آن ملاحظات اقلیمی در نظر گرفته شود به کاهش مصرف انرژی کمک کند دیوار سبز به عنوان یک دیوار مستقل و یا بخشی از یک ساختمان است که بخشی از آن و یا به طور کامل با پوشش گیاهی خاصی مزین شده است. امروزه مفهوم دیوار سبز و همچنین کاربرد آن با استفاده از تکنولوژی مدرن هیدروپونیک گسترش یافته است. پوشش گیاهی جهت نمای سبز این دیوارها، همیشه بر روی بدنه خارجی دیوار قرار میگیرد. در این مقاله که روش پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانهای است و رویکردی توصیفی دارد، سعی شده با تعریف و بررسی مزایای دیوارهای سبز و راهکارهای اجرایی آن دیدگاه جدیدی نسبت به این نوع دیوارها در معماری امروز ایران ارایه گردد. در پایان جمعبندی تحقیق از این پژوهش با تکیه بر نتایج بررسیها، همچنینکارآمدی و سودمندی این نماها به لحاظ زیستمحیطی تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، دیوار سبز ، نمای سبز ، استفادهی بهینه از انرژی