بررسی پتانسیل آلایندگی منطقه اقتصادی پارس جنوبی به کمک مدل گوس

آلودگی هوا به آهنگ گسیل آلاینده ها از چشمه های مختلف به ویژه وسایل منابع آلاینده، شرایط هواشناختی محلی و بزرگ مقیاس، وجود کوه ها و فرایندهای شیمیایی در جو بستگی دارد. در صورت آلوده شدن اتمسفر به آلاینده های مختلف مخاطرات جبران ناپذیری به بشر وارد می گردد. مدل سازی نحوه پراکنش و تعیین غلظت آلاینده ها می تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای پیش بینی کیفیت هوا در آینده تلقی شود. در این پژوهش از مدل گوس به عنوان ابزاری برای چگونگی پخش آلاینده های جوی در منطقه اقتصادی ویژه پارس جنوبی استفاده شده است. برای این منظور از داده های سمت و سرعت باد و ابرناکی ایستگاه بندر دیر برای محاسبه ورودی مدل استفاده شد. بررسی نتایج به دست آمده و هماهنگی آن ها با گلباد ایستگاه بندر دیر، نشان می دهد که مدل ساده شده گوس، نحوه پخش آلاینده ها را به خوبی نشان می دهد . همچنین خروجی مدل گوس نشان داد که توسعه و گسترشآلاینده ها در جنوب شرق نسبت به شمال غرب بیشتر بوده و به طور میانگین در بدترین حالت، نواحی تا حدود 12 تا 15 کیلومتری را تحت تاثیر قرار می دهد. در شرایط معمول و پایدار جوی، میزان غلظت آلایند ه ها بیشتر از شرایط جوی ناپایدار و خنثی می باشد و در فواصل حدود 2 تا 3 کیلومتری از منبع آلاینده بیشینه غلظت آلاینده ها رخ خواهد داد.

کلیدواژه ها:

منطقه پارس جنوبی ، مدل گوس ، آلودگی هوا ، پتانسیل آلایندگی