پیش بینی بنیان های اخلاقی دانش آموزان از روی نگرش و التزام عملی آنان به نماز و نقش آن در تربیت نوجوانان

مقدمه: نماز یکی از بزرگ ترین فرایض اسلامی و عالی ترین تکلیف مکتب تربیتی اسلام است که در اسلام ارزش وجایگاه بسیار والایی دارد، نماز از یک سو عامل تزکیه و تهذیب و دستیابی به روح تقوا و فضایل اخلاقی است و از سویدیگر تاثیر و قبولی واقعی نماز منوط به حسن خلق و تقوا می باشد و تقوا مکمل تاثیر نماز است. بدین سان نماز با اخلاق وتقوا دارای ارتباطی تنگاتنگ و تاثیر متقابل است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی بنیان ها اخلاقی دانش آموزان از روینگرش و التزام عملی آنان به نماز بود. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و جامعه آمار پژوهش نیز کلیه دانش آموزان سومدبیرستان و پیش دانشگاهی شهر بستان اباد بود. از میان جامعه 542 نفر تحقیق حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران وبا سطح خطای 5 درصد 225 نفر بدست آمد که این تعداد نمونه بطور تصادفی طبقه ای از بین دبیرستان های سطح شهرانتخاب شد .ابزار جمع آور اطلاعات شامل دو پرسشنامه بود که پرسشنامه هایت و گراهام (2007) برای بررسی بنیان هایاخلاقی دانش آموزان و پرسشنامه انیسی (1389) برای بررسی نگرش و التزام عملی دانش آموزان به نماز مورد استفاده قرارگرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 24 و همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام شد. یافته های آزمون فرضیه نشان داد که بنیان های اخلاقی دانش آموزان با نگرش و التزام عملی آنان به نماز رابطه مثبت و مستقیم (r=0.325) دارد و متغیر مراقبت و حضور قلب در نماز بیش از سایر معیارهای نگرش و التزام عملی دانش آموزان به نماز می تواند بنیان های اخلاقی دانش آموزان را پیش بینی نماید.

کلیدواژه ها:

بنیان های اخلاقی ، نگرش و التزام عملی به نماز ، تربیت ، دانش آموزان