بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر قضاوت عملکرد بر یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان پایه پنجم در درس ریاضی

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر قضاوت عملکرد بر یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان پسر پایه پنجماست. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این تحقیق شاملکلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم دبستان شهر سمنان در سال تحصیلی 95-1394 می باشد. حجم نمونه متشکل از 60 نفردانش آموز پسر پایه پنجم دبستان است که 30 نفر آن ها گروه کنترل و 30 نفر گروه آزمایش را تشکیل داده اند و با روشنمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری به کار رفته در این پژوهش پرسشنامه یادگیری خود تنظیمی بوفاردمی باشد که از نظر اساتید و صاحب نظران برای کسب روایی استفاده شد و نمره پایایی نیز 0.87 به دست آمد. در ابتدا ازهر دو گروه آزمایش و کنترل پیش آزمون به عمل آمد، سپس متغیر آزمایشی (آموزش مبتنی بر قضاوت عملکرد) در 5 مرحله عمل فردی فراگیران ، کار گروهی ، قضاوت درمورد عملکرد ، ارزیابی پیشرفت و بالا بردن سطح مهارت ها و نقد کار گروهی و طی 8 جلسه آموزشی برای گروه آزمایشی اجرا شد. سپس پس آزمون بر روی هر دو گروه به عمل آمد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی تحلیل کوواریانس استفادهگردید. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مبتنی بر قضاوت عملکرد بر یادگیری خودتنظیمیدانش آموزان موثر بوده و رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طرح قضاوت عملکرد ، یادگیری خود تنظیمی ، ارزیابی