ارزیابی شاخصهای تیوری انرژی آزاد سطحی به منظور بررسی حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی

خرابی رطوبتی در مخلوطهای آسفالتی را میتوان از دست دادن مقاومت و دوام ناشی از تاثیر رطوبت تعریف کرد. در سالهای اخیر برای تعیین حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی بر روی اندازهگیری خصوصیات پایهای مواد که با مکانیزم خرابیرطوبتی مرتبط هستند، متمرکز شده و شاخصهایی ارایه کردهاند. روش انرژی آزاد سطحی میتواند برای انتخاب سازگارترین سیستم قیرسنگدانه، بر حسب مقاومت پیوستگی و چسبندگی، کمک کند. منابع متفاوت قیر یا سنگدانه ممکن استخصوصیات سطحی و انرژی آزاد سطحی متفاوتی داشته باشند که روش انرژی آزاد سطحی میتواند انرژیهای پیوند بین اینسطوح از مواد مختلف را محاسبه کند. پیوند پیوستگی یا چسبندگی بالا برای تضمین عملکرد مناسب مخلوط آسفالتی، مانند مقاومت در برابر خرابی رطوبتی ضروری است. در این پژوهش، با بهدست آوردن اجزای انرژی آزاد سطحی مواد اولیه و آزمایشنسبت مقاومت کششیبه ارزیابی پارامترهای ارایه شده جهت تعیین حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی بر اساس تیوری انرژی آزاد سطحی پرداخته شده است. اجزای انرژی آزاد سطحی پنج ترکیب از یک نوع سنگدانه و قیرهای اصلاحشده توسط افزودنیهای ضد عریانشدگی شامل آهک هیدراته و پودرلاستیک با استفاده از آزمایش چکاندن قطره مشخص شدهاند.همچنین آزمایش کشش غیرمستقیم به عنوان آزمایشی که بیشترین سازگاری را با نتیجههای میدانی دارد انتخاب شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد سه پارامتر انرژی از پنج پارامتر مورد مطالعه در پژوهش با نتایج آزمایشگاهی رابطه مناسبی داشتهاند

کلیدواژه ها:

خرابی رطوبتی ، انرژی آزاد سطحی در مخلوطهای آ سفالتی ، افزودنی ضد عریان شدگی ، نسبت مقاومت کششی