مدیریت در هزاره سوم با نگاهی به مبانی پارادایم پسا نوگرایی و ویژگی های عصر پسا صنعتی

این نوشتار در راستای بررسی روند تکاملی جوامع سهگانه بشری در سه دوره جامعه سنتی 1 ، جامعه صنعتی 2 و جامعه پساصنعتی 3و فرایند ارتباطی آنها با مبانی فلسفی و سازنده زیرساختهای فکری برای زایش و بالندگی این جوامع یعنی پارادایم های سهگانهپیشانوگرایی 4 ، نوگرایی 5 و پسانوگرایی 6 ، در تلاش است که با درنظرداشت رویکرد طبیعت مطالعه چند رشتهای این موضوعات واذعان به قرار داشتن آنها در حوزه میاحث آیندهپژوهی، مقایسهای تطبیقی میان مشخصات و ویژگیهای عصر صنعتی و پساصنعتیانجام دهد و با عطف به اینکه واکاوی مدیریت در هزاره سوم بدون شناخت از رویکردهای جدید حاکم بر جوامع و صنایع و فارغ ازآگاهی از پارادیم های مطرح در مباحث مدیریت، فاقد موضوعیت است، به کنکاش و بررسی شناخت شناسانه خصوصیات و ویژگیهایعصر پساصنعتی با تکیه بر مبانی فکری و فلسفی آن بپردازد و به این پرسشهای اساسی پاسخ دهد که ساختار اندیشهای جوامع سه گانه چگونه بوده و از چه آبشخور فکری و مکتبی سیراب میشوند ، فرآیند ارتباط تکاملی جوامع سهگانه با پارادایمهای سهگانه چگونه است و بطور مشخص پارادایم پسانوگرایی و جامعه پساصنعتی چه ارتباطاتی میتوانند داشته باشند

کلیدواژه ها:

پسانوگرایی ، پیشانوگرایی ، شناختشناسی عینیتگرا و ذهنیتگرا ، عصر پساصنعتی ، نوگرایی