بررسی اثرات توام هورمون ژیبرلین و اکسین بر شاخصهای جوانه زنی گیاه عدس

این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی باز تکرار در دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا به بهانه انجام شده. تیمارهای آزمایش کامل هورمون اکسین یر 3 سطح (صفر، 2/5 و 3/5 میلی گرم در لیتر) و هورمون ژیبرلین با 3 سطح ( صفر، 2/5 و 3/5 میلی گرم در لیتر) در نظر گرفته شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تیمار ترکیبی شامل 2/5 میلی گرم در لیتر اکسین و 3/5 میلی گرم در لیتر ژیبرلین I2G3 در مقایسه با تیمار شاهد (عدم استفاده از اکسین و ژیبرلین ) افزایش معنی داری از کلیه صفات مورد بررسی نظیر در صد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه ، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه داشت. با بررسی اثرات هورمون ها به تنهایی مشاهده شد که هورمون ژیبرلین در مقایسه با سطح شاهد موجب افزایش معنی دار در تمامی صفات مورد بررسی شد اما اکسین در غلظت 3/5 میلی گرم در مقایسه با شاه به صورت معنی داری به صفات مورد بررسی نظیر در صد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه را افزایش داد. با توجه به نتایج این پژوهش استفاده از هورمون اکسین به ژیبرلین به منظور بهبود و افزایش خصوصیات جوانه زنی است یا هدف پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

عدس ، در صد جوانه زنی ، هرمون اکسین ، طول گیاهچه