بررسی رابطه بین استفاده از روش قصه گویی و رشد اجتماعی دانش آموزان دوره دبستان از دیدگاه معلمان

پرورش کودکان و تلاش برای رشد ابعاد شخصیتی آن ها یکی از مسایل مهم و مسیولیت بزرگ پرورشکاران است. در این بین شاید بتوان رشد اجتماعی را یکی از مهم ترین جنبه رشد هر شخص تلقی نمود لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی بر رشد اجتماعی دانش آموزان دوره دبستان از دیدواه معلمان صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدایی به تعداد 132نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و طبق جدول مورگان، 100 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق میدانی و از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و اطالعات مورد نیاز به وسیله پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شده است. این پرسشنامه شامل 18 سوال 4 گزینه ای بسته پاسخ است که اعتبار آن توسط ضریب آلفای کرونباخ برابر با 87%سنجیده شد. پس از اجرای پرسشنامه و جمع آوری اطالعات پی بردیم که بین قصه گویی و رشد اجتماعی دانش آموزان دوره دبستان رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین استفاده از قصه گویی برای رشد ابعاد اجتماعی دانش آموزان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

قصه وویی ، رشد اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی