جداسازی باکتری تجزیه کننده آلاینده های هیدروکربنی از مخازن نفتی آسماری اهواز

مقدمه: زیست پالایی آلاینده های آلی یک روش مفید و موثر در جهت اصلاح مناطق آلوده به مواد نفتی محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی حذف ترکیبات هیدروکبنی توسط باکتری تحمل کننده غلظت بالای نمک و مولد بیوسورفکتانت جداسازی شده از مخازن نفتی می باشد.مواد و روش: با غنی سازی چند مرحله ای به وسیله محیط پایه نمکی جدایه جداسازی شد و در غلظت های 1 تا 10 درصد نمک کشت داده شد، اثبات تولید بیوسورفکتانت به صورت کیفی، مشاهده گسترش نفت در محیط و تولید همولیز در محیط کشت آگار خون دار تعیین شد و در نهایت با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی، میزان تجزیه و حذف ترکیبات هیدروکربنی توسط باکتری جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه سه سویه باکتریایی غربالسازی شد نتایج به دست آمده حاکی از آن است که سویه های مذکور، کوکوباسیل گرم منفی، کاتالاز مثبت، فاقد تحرک بوده و تحت عنوان MR11، MR10 و MR13 نامگذاری شدند. نتایج نشان داد از ببن سه سویه جداسازی شده تنها جدایه MR13 قادر به تولید بیوسورفکتانت بود، هر سه جدایه جداسازی شده قادر به تحمل غلظت بالای نمک تا غلظت 10 درصد نمک بوده و همچنین به ترتیب قادر به کاهش 82/04 درصد 80/35 درصد و 87/90 درصد هیدروکربن های موجود در محیط پایه نمکی در مدت 10 روز بودند.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد این جدایه ها نه تنها قادر به تحمل غلظت بالای نمک بوده یلکه قادر به حذف مطلوب ترکیبات هیدروکربنی بوده، و به این ترتیب می توان عوارض حاصل از آلاینده ها به محیط زیست و ورود آن را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

پاکسازی زیستی ، بیوسورفکتانت ، هالوتولرانت