عدم هماهنگی نماهای شهری در شهر تهران و راه کارهایی برای بهبود آن نمونه موردی : خیابان استادحسن بنا جنوبی (مجیدیه جنوبی)

نمای ساختمان ها نقشی بسیار حایز اهمیت در نمایش شهری می باشند که پس زمینه ی شهری نام دارد. نمای ساختمان ها ناشی از اتفاقات کوچک و بزرگی است که در این بستر رخ می دهد. نما ساکنان یک ساختمان را از عوامل جدی و اقلیم و سایر تهدیدهای خارجی محفوظ می دارد. نما توسط درها و پنجره ها میان فضای داخلی و خارجی ارتباط برقرار می نماید. نما شخصیت و اعتبار مالک و طراح را نشان می دهد و در آخر، مسیولیت عضویت ساختمان در مقیاس عمومی فضای شهری را بر عهده می گیرد.این فرآیند عضویت در واحد بزرگ تر فضای شهری ملزم به رعایت تعهداتی است که قبول آن موجب هماهنگی با دیگر عناصر آن مکان و توجه طراح و مالک را به ایجاد عنصری هماهنگ و همگن با یک جامعه ی وحدت یافته است. و عدم قبول این تعهد موجب ناهمگونی و ناهماهنگی در چهره ی شهر می شود. آلودگی بصری در شهرها در طول زمان انسان را دچار بیماری های روحی و روانی می نماید.شهر امروز تهران به دلیل ساخت و سازهای ناهماهنگ، نماهای آشفته و تک محور، بالکن های پریشان و غیرعملکردی و فرم را داراست، سیمای شهر در حال حاضر در پوشش تبلیغات لباسی را بر تن دارد که شایسته نیست و متاسفانه مجموع خیابان هایی که هویت شهر محسوب می گردند در نابسامانی موجود دچار بحران هویت شده اند.این مقاله با این پیش فرضی که جداره های شهر تهران ناهمگونی هایی دارند. به روش مرور کتابخانه ای ومیدانی نما و عناصر سازنده ی آن و عواملی که در این بحران دخیل هستند دیواره شهری خیابان استاد حسن بنا جنوبی (مجیدیه جنوبی) تهران را به عنوان یکی از خیابان های 60 سال اخیر مورد ارزیابی قرار داده است و در پایان راهکارهایی جهت بهبود جداره های شهری ارایه می کند.

کلیدواژه ها:

نمای شهری ، زمینه ، نمای ساختمان ، معماری خیابانی