بررسی و تاثیرات انرژی خورشیدی در صنعت ساختمان ها نمونه موردی: ساختمان های تهران

آلودگی هوا و بحران زیست محیطی از پیامدهای مصرفی بی رویه سوخت های فسیلی در دوران پس از انقلاب صنعتی، بویژه قرن بیستم بوده است. از طرفی رشد جمعیت و عمر کوتاه انرژی های تجدید ناپذیر باعث افزایش بیش از بیش این منابع شده سات. لذا گرایش به سمت انرژی های تجدیدپذیر رشد قابل توجهی یافته است. دو رویکرد حفظ منابع و طراحی بر اساس چرخه حیات دو مساله ایست که هدف این مقاله می باشد در حوزه انرژی کاهش منابع انرژی و به دنبال آن آلودگی های زیست محیطی از مسایل مهم آن می باشند. با توجه به محدود بودن منابع سوختی و لزوم صرفه جویی در مصرف انرژی، استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان یک راهکار استراتژیک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد. فن آوری ساده، آلوده نشدن هوا و محیط زیست و از همه مهم تر ذخیره شدن سوخت های فسیلی برای آیندگان، یا تبدیل آن ها به مواد و مصنوعات پر ارزش از عهده دلایلی هستند که لزوم استفاده از انرژی خورشیدی را برای کشور ما آشکار می سازد. در حال حاضر صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی و کاربرد انرژی های پایدار هیچ نقشی در فرهنگ ساختمان سازی کشور ما ندارد. برای چاره این مشکل، کشف رویکردهای نوین زیبایی شناختی، صرفه جویی و بهینه سازی مصرف و احترام به محیط طبیعی و اجتماعی، به جای الگوهای منحط رایج کنونی امری ضروری می باشد. در این مقاله سعی شده با توجه به پیشینه ای که ذکر شد با شناخت انرژی های تجدیدپذیر مورد مصرف در ساختمان ها، به شیوه های کاربردی استفاده از انرژی خورشید در تامین آسایش فضاهای درونی ساختمان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

انرژی ، انرژی خورشیدی ، اقلیم تهران ، خانه های مسکونی ، معماری پایدار