کاربردهای سرداب در معماری سنتی و امکان استفاده در ساختارهای نوین

استفاده از ساختارهای گذشته در معماری نوین و تطابق آن با نیازمندیهای امروز می تواند بهبود کیفیت زندگی را با کاهش هزینه ها همراه سازد. سرداب در معماری سنتی جزیی موثر و کاربردی بود. سردابها در عمق خاک ایجاد شده و تفاوت دمایی مناسبی با محیط خارج ایجاد می نمودند. تاثیرات فرهنگی و زیست محیطی و نیز عدم نیاز به مصرف انرژی برای تبادل دمایی در آنها را می توان بسیار مهم و چشمگیر دانست. بهره گیری از این روشها می تواند در ساختمانهای امروزی نیز با اندکی تغییر و تطابق مورد استفاده قرار گیرد. در این بررسی با استفاده از رویکرد تحقیق توصیفی تحلیلی و مطالعه نمونه های شاخص سرداب، درک ساختار سرداب ممکن خواهد گردید. بررسی های کتابخانه ای به همراه بهره گیری از نظر خبرگان مطالعه را قوی تر خواهد نمود. در صورت بهره گیری از دانش و تجربیات گذشتگان ایران در ساختمان سازی سرداب، می توان فضایی مطبوع و با کاربری تعریف شده برای تجمعات افراد در مجتمعهای مسکونی فرآهم آورد و از این طریق هم در مصرف انرژی صرفه جویی نمود و هم ارتباطات اجتماعی را تقویت کرده و کیفیت زندگی افراد را بهتر نمود.

کلیدواژه ها:

سرداب ، آسایش حرارتى ، تهویه بنا ، ساختمانهای جدید