آشنایی با معماری پایدار و جنبه سازگاری ساختمان معماری پایدار با محیط زیست و طبیعت

در راستای کاربرد مفاهیم پایدار و توسعه پایدار در معماری ، مبحث معماری پایدار یا معماری سبز کوششی است برای حفظ محیط زیست ، آسایش برای انسانها.ساختمانی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود و در پهنه وسیع تر با منطقه و جهان دارد ساختمان سبز یا پایدار نامیده می شود که هدف از طراحی این ساختمان ها کاهش آسیب بر روی محیط ، منابع انرژی و طبیعت است. حفاظت از انرژی واستفاده پایدار از آن پیشرفت های عظیم تکنولوژی استخراج نفت و سایر ذخایر زیرزمینی، استفاده هر چه بیشتر این منابع تجدید ناپذیر را فراهم آورده است لذا طراحی ساختمان ها باید به گونه ای باشد که مصرف سوخت فسیلی را به حداقل برساند. همچنین توجه به این مسیله که منابع بهره برداری شده در سامانه های توسعه در کجا استفاده می شوند و چگونگی پایدار نگهداشتن آنها و استفاده از منابعی که امکان جایگزینی سریعتری دارند بسیار مهم است. به عنوان مثال از چوب درختانی باید استفاده شودکه سریع تر رشد کرده و می توانند جایگزین شوند.درک محیط طراحی ساختمان باید به گونه ای باشدکه استفاده از توانایی های محیط و منابع انرژی محلی امکان پذیر گردد.اگر ما به امکانات محیطی که درآن هستیم آگاه باشیم می توانیم از صدمه زدن به آنها جلوگیری کنیم.همچنین درک محیط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله جهت قرارگیری نسبت به خورشید و چگونگی قرارگیری ساختمان در سایت و حفظ محیط پیرامون و دسترسی سیستم نقلیه و پیاده می گردد. شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرارگیری فضاهای داخلی می تواند موجب ارتقاء سطح آسایش درون ساختمان شود