برنامه ریزی و طراحی دهکده های توریستی و گردشگری با رویکرد معماری طبیعت گرا

نیاز انسان به طبیعت، نیازیست انکار ناپذیر، سفر در طبیعت وهم اقامت در آن و مانوس شدن با آن در ساختن روح انسانبسیار تاثیر گذارند و معماری از عوامل تعیین کننده نحوه اقامتو بیشک نحوه برخورد او در این اقامت با طبیعت است. معماریعلاوه بر این که به ایجاد رابطه با محیط طبیعی کمک می کند،وظیفه محافظت از آن را در برابر آسیبهایی که از طرف انسان هابه آن وارد می شود برعهده دارد تا تخریب گریز ناپذیر محیطبدست انسان را به حداقل برساند.و همچنین با توجه به رشد سریع شهرنشینی و حاد شدن زیستمحیطی،اجتماعی و روانی شهروندان، موضوع برنامه ریزی و طراحیبرای گذران فراغت وتوسعه فضاهای تفریحی وگردشگری به یکضرورت اجتماعی ومدیریتی تبدیل شده است. آنچه در این مقالهمورد توجه قرار گرفته مفهوم و عملکرد معماری طبیعت گرا و نقشطبیعت در زندگی انسان و رابطه انسان با طبیعت از نظر زیستمحیطی و افزایش توریسم و گردشگر می باشد. و در یک کلام دربهبود کیفیت محیط زیست نقش تعیین کننده ای دارد.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری ، برنامه ریزی ، گردشگری ، محیط