چیستی ، معنا و مفهوم توسعه پایدار و متوازن منطقه ای و مبانی اسلامی آنبا رویکردی بر رهنمود های رهبری

توسعه یکی از مفاهیم جدیدی است که وارد حوزه ی گوناگون زندگی اجتماعی انسان امروز شدهاست. توسعه اگرچه مفهومی جدید و امروزی است اما به لحاظ وسعت حوزه ی کاربرد آن تاثیرات عمیقی و بر مفاهیم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جوامع بشری نهاده است. این مفهوم خصوصا از آن جهت که به عنوان هدف نهایی کشورهای در حال توسعه برای پیوسته به کشورهای توسعه یافته مورد توجه قرار گرفته است اهمیت ویژه ای دارد. معانی زیادی برای این مفهوم در نظر گرفته شده است که در یک تعریف می توان دستیابی به اهداف اقتصادی و اجتماعی به گونه ای که در بلندمدت منابع نگهداری شوند محیط زیست محافظت شود و تندرستی و رفاه انسانها تضمین گردد را اشاره کرد از سویی دیگر در مبانی اسلامی و دینی ما هر گونه توسعه و رشد اقتصادی مثلا اگر تامین کننده آسایش همگانی بشر نباشد و ثروت و رفاه و آسایش را برای عده ای به ارمغان آورد توسعه نامتوازن و امتعادل شمرده و مردود دانسته است بنابراین لازم است تا اولیای امور و مسیولان و شهروندان هر جامعه ای برای دستیابی به رشد و توسعه متوازن و متعادل و شکوفایی اقتصادی و تمدنی به عوامل و اصول اقتصاد سالم توجه داشته باشند و هرگونه توسعه را در چهارچجوب شاخصهای انسانی و اسلامی را پیگیری نمایند رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در تبیین شاخصه های جامعه توسعه یافته و مبانی و مفاهیم توسعه پایدار و متوازن به کرات اشاره نمود و معیارهایی چون خودکفایی در نیازهای اساسی را بیان نمودند مع الوصف در این مقاله برآنیم تا به روش کتابخانه ای به بررسی چیستی معنا و مفهوم توسعه پایدار و متوازن منطقه ای و مبانی اسلامی آن با رویکردی بر رهنمود های رهبری پرداخته و مبانی و شاخصهای آن مورد مداقه قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

رهنمودهای رهبری توسعه پایدار ، توسعه متوازن ، توسعه نامتوازن و ناپایدار