بررسی کارایی مدل های ریاضی برگفته از مدل ماکسول در تعیین ضریب هدایت حرارتی نانو سیالات

در استفاده از نانو سیالات جهت انتقال حرارت نیاز به دانستن و تعیین ضریب هدایت حرارتی آن می باشد. به همین دلیل جهت تخمین ضریب هدایت حرارتی نانو سیالات تلاش هایی صورت گرفته است تا با ارائه مدل های ریاضی و با لحاظ کردن پارامتر هایی مانند حرکت براونی ذرات ، مقدارهدایت حرارتی نانو ذرات و سیا ل پایه این نیاز مرتفع گردد . بررسی تطابق مدل های ارائه شده با نتایج تجربی موضوع این مقاله می باشد . این بررسی نشان می دهد که مدل های ارائه شده، تطابق نسبی با داده های تجربی بخصوص در غلظت های پایین از نانوذرات را دارند .