تامل فقهی در ماده 873 قانون مدنی

مسیله میراث به اسلام اختصاص ندارد و درامتهای گذشته هم وجود داشته است اما این مسیله ای روشن است که با ظهور اسلام مسیله میراث شکل تازه ای بخود گرفته و درشکلی تازه نمودپیداکرده است یکی ازمسایلی که درباب ارث مطرح شده است توارث بین غرق شدگان و مهدومان می باشد که این دومورد یعنی میراث غرق شدگان و مهدومان به دلیل نص روایاتی که وارد شده اند ازقاعده کلی ارث که می گوید درصورت جهل به تاریخ فوت دونفر هیچکدام ازیکدیگر ارث نمی برند مجهول وتقدم و تاخر هیچیک معلوم نباشد اشخاص مزبور ازیکدیگر ارث نمی برند مگرآنکه موت به سبب غرق یا هدم واقع شود که دراین صورت ازیکدیگر ارث می برند البته باید توجه داشت که اگرتاریخ یکی معلوم و تاریخ مرگ دیگری نامعلوم باشد دراین صورت مرگ شخصی که تاریخش معلوم است مقدم برفرد مجهول تصور می شود و زنده بود فرددیگر استحصاب میشود سوالی که دراین پژوهش بطور خاص بدان پرداخته شده این است که ایا میتوان این حکم را به سایر موارد مشابه غرق و هدم حتی مرگ طبیعی درصورت جهل به تاریخ فوت دونفر یا چندنفر سرایت داد برای پاسخ به این سوال نظر تعدادی ازفقهای امامیه ازجمله امام خمینی ره شیخ طوسی شیخ مفید و ... دراین زمینه مورد بررسی قرارگرفته و ادله مربوطه موردتحلیل قرار گرفته است انچه به عنوان نتیجه این نوشتار قابل طرح است اینکه درهرموردی که جهل به تاریخ مرگ وجود داشته باشد حکم به توارث میتوان نمود لذا این حکم اختصاص به این دومورد غرق و هدم ندارد و ذکر این دومورد ازباب قیاس منصوص () می باشد لذا میتوان گفت این دومورد فقط ازباب مثال می باشد و ذکرآن آنها فقط ازباب مثال می باشد

کلیدواژه ها:

توارث ، مهدوم ، غریق ، جهل به زمان فوت ، ماده 873 قانون مدنی