تجلی آیات قرآن مجید در فرش باغ ایرانی با تاکید بر سوره الرحمن

آیات قرآن مجید تجلیگاه جمال و جلال خداوندی هستند و هنرمندان مسلمان با عنایت به این آیاتبه خلق آثاری پرداختهاند که جلوهای از بهشت آرمانی آنها است. در این راستا فرش- باغ ایرانی نمودی از تصویر باغ -بهشت است که خود جلوهای از فردوس قرآنی به شمار می آید. هدف از این پژوهش بازشناسی کهن الگوهای باغ ایرانی در آیات قرآن مجید به ویژه سوره مبارکه الرحمن و بررسی نحوه تجلی آنها درساختار فرش ایرانی است. پرسشهایی که در این پژوهش مطرح می شوند، عبارتند از: 1) آیات قرآن مجیدبه ویژه سوره مبارکه الرحمن چگونه به توصیف بهشت می پردازند 2) چگونه می توان الگوی فردوسقرآنی را در ساختار باغ ایرانی و به تبع آن فرش- باغ به چشم دید جهت پاسخگویی به پرسش های نامبرده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی متکی بر تکنیک های مقایسه تطبیقی استفاده شده است. روش گردآوری اطلاعات و داده های موردنظر نیز ترکیبی از روشهای کتابخانه ای و مطالعه اسنادی می باشد.نتایج پژوهش حاکی از آن است که ساختار باغ و فرش در تمدن ایرانی- اسلامی بر شاخص های حاصل از تحلیل فردوس قرآنی انطباق دارند و لذا میتوان فرش- باغ را نمودی از الگوی باغ- بهشت به شمار آورد. تجلی آیات قرآن مجید در ساختار فرش- باغ ایرانی را می توان در نظام های سهگانه معنایی، کارکردی و کالبدی به چشم دید.

کلیدواژه ها:

فردوس ، قرآن مجید ، باغ ایرانی ، فرش ایرانی ، سوره مبارکه الرحمن