بررسی خواص گرمایی، کدورت و عوامل موثر بر اندازه ذرات وریولوژی نوسانی نانوکمپلکس های زیست پلیمریپکتین کازیینات

از انواع نانوکپسول های استفاده شده برای کپسولی شدن و رهایش کنترل شده مواد غذایی دارو،نانوکمپلکس های زیست پلیمری اند که از اتصال زیست پلیمرهای پروتیینی و پلی ساکاریدی تشکیل می شوند. در این پژوهش، تشکیل کمپلکس بین پکتین و سدیم کازیینات، با افزودن محلول پکتین ( 0/2 ، 0/45 و 0/7% w/v ) به محلول کازیینات( 5/ 0، 1 و 1/5% w/v ) و کاهش pH به زیر نقطه ایزوالکتریک کازیینات سدیم، انجام شد. اثر عوامل مختلف از جمله غلظت زیست پلیمر، غلظت نمک،دما و زمان فراصوت دهی بر خواص نانوکمپلکس های پکتین کازیینات به عنوان نانوحامل بالقوه بررسی شده است. گرماسنجی پویشی تفاضلی ( DSC ) و دستگاه اندازه گیری اندازه ذرات، به ترتیب برای تشخیص تشکیل کمپلکس و تعیین اندازه و توزیع ذرات استفاده شدند. مطابق نتایجDSC ، با اختلاط محلول های سدیم کازیینات و پکتین در شرایط اسیدی ( 1/ pH=4 ) پیک مربوط به پکتین ( 208/4°C) و کازیین خالص ( 206/3°C )حذف شده و مخلوط این دو، پیک جدیدی را دردمای بیشتر ( 248/7°C ) نشان می دهد. نتایج DSC و کدور تسنجی، ایجاد کمپلکس بین پکتین وکازیین در pH های کمتر از 5 و نتایج اندازه ذرات، تشکیل پراکنش پایدار، با حداقل اندازه 86 nmرا در pH برابر 1/ 4، برای 1% w/v کازیینات و 0/45% w/v پکتین نشان می دهد. فراصوت دهی با زمان های بیش از 1 min ، اندازه ذرات را کاهش داد و افزودن نمک، در غلظت های کم و زیادنتایج متفاوتی را در پایداری سامانه داشته است. با کاهش دمای تولید از 21° C به 4° C اندازه ذرات نانوکمپلکس کاهش می یابد. مطابق نتایج آزمون ریولوژی نوسانی، با افزایش غلظت پکتین،مدول های گرانروکشسانی ( G و G) افزایش می یابد و مدول اتلاف ( G) از مدول ذخیره (G)بزرگ تر است.

کلیدواژه ها:

نانوکمپلکس کازیینات پکتین ، اندازه ذرات ، گرماسنجی پویشی تفاضلی ، کدورت ، ریولوژی نوسانی