بررسی اثر ذرات نانوخاک رس و عمل آوری گرمایی با ریزموج بر خواص مکانیکی نانوکامپوزیت گرد MDF - پلی پروپیلن

در این پژوهش، اثر عمل آوری گرمایی تابش ریزموج بر خواص مکانیکی و شکل شناسی نانوکامپوزیت های گرد تخته فیبر با چگالی متوسط ( MDF)- پلی پروپیلن بررسی شده است. بدین منظور، نانوخاک رس کلویزیت Cloisite 15A) 15A )در سه سطح وزنی 2، 4 و % 6 به کار گرفته شد. از پلی پروپیلن (PP) به عنوان ماده زمینه و مالییک انیدرید پیوند یافته با پلی پروپیلن(MAPP)نیز به مقدار % 4 وزنی به عنوان عامل جفت ک ننده استفاده شد. همچنین، ماده لیگنوسلولوزی استفاده شده در این پژوهش گرد حاصل از سمباده زنی سطح تخته های MDF(سطح % 50 وزنی) بود.نمونه های آزمون با استفاده از اکسترودر دوپیچی به شکل گرانول تهیه شدند. سپس، با چگالی اسمی 1 g/cm3 در ابعاد 30×20×1 cm با استفاده از روش پرس گرم تهیه شدند. آزمون خمش طبق استاندارد 1– CEN/TS 15534 و آزمون ضربه مطابق با استاندارد ASTM D4495 انجام شد. برای بررسی شکل شناسی و فاصله لایه های سیلیکات ( d001) در کامپوزیت های تهیه شده، ازآزمون های پراش پرتو XRD) X ) و میکروسکوپ الکترونی پویشی( FE-SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد، بیشترین استحکام خمشی، مدول خمشی و استحکام ضربه ای در سطح 2 درصد وزنی ذرات نانوخاک رس به دست می آید. خواص مکان کیی نمونه های عمل آوری شده با تابش ریزموج نیز نسبت به سایر نمونه های آزمون(عمل آوری نشده با تابش ریزموج) بهتر بود. همچنین، مطالعات پراش پرتو X نشان داد که افزایش فاصله بین صفحات خاک رس در نمونه های کامپوزیت باساختار بین لایه ای است. نتایج FE-SEM نشان داد، در نانوکامپوزیت های عمل آوری شده، ذرات گرد MDF به طور بهینه تر با فاز زمینه پلیمری تر یکب شده و عمل دربرگرفتن ذرات به وسیله پلیمربهتر انجام شده است.

کلیدواژه ها:

تابش ریزموج ، نانوخاک رس ، گرد ، MDFکامپوزیت ، آزمون مکانیکی