بررسی تطبیقی عنصر ارتباطی قضیه )از دیدگاه امام خمینی و علامه طباطبایی

یکی از مباحثی که در عین اهمی ت کمتر بدان پرداخته شده است وجوه تمایز ادراکات حقیقی از اعتباری و شیوه تطبیق آن بر مسایل گوناگون علوم است. مساله ای که با وجود ظاهر ساده، بسیار دقیق و دارای پیچیدگی های فراوان است و گذشتن از گردنههای آن محتاج ممارست و استفاده از تجربی ات و راهنمایی های ره رفتگان این مسیر میباشد. بر این اساس در مقاله حاضر یکی از مباحث علمی (عنصر ارتباطی قضی ه)را که از دو جنبه حقیقی (فلسفی) و اعتباری (اصولی) برخوردار است، مورد بررسی قرار داده است و در این مسیر از بررسی تطبیقی آراء دو اندیشمند بزرگ عصرمان حضرت امام خمینی (ره) و علا مه طباطبایی بهره میجوییم. به این صورت که محور سخن را مبنای تفکیک حقیقت از اعتبار که از اصول فکری اندیشه های این دو اندیشمند فرهیخته است، قرار دادهایم و بر اساس آن عنصر ارتباطی قضی ه را که از دو جنبه حقیقی (مرحله محکی ه و واقع که همان وجود ربطی فل س فی است) و اعتباری (مرحله ملفوظه و بیان واقع که همان معنای ربطی است) مورد تحقیق و کاوش قرار میدهیم.

کلیدواژه ها:

وجود ربطی ، معنای ربطی ، حقیقت ، اعتبار ، هوهوی ت