تهاجم یا تبادل فرهنگی

نگاه به دو متغیرتهاجم فرهنگی وتبادل فرهنگی و تبیین نسبتهای منطقی و اصولی بین آن دوهمواره مدخل ورود به سوالات بسیاری بوده است. یکی از سوالات آن است که با توجه به اینکه در شرایط کنونی تهاجم فرهنگی واقعیت انکارناپذیری در عرصه روابط بین ملتها و دولتهاست چگونهمیتوان به گفتوگو و تبادل فرهنگها جامعیت بخشید و بین دو متغیر فوق که نسبت معکوسی دارند، ناهمواریهای موجود را مرتفع و زمینههای رفع بحران تفاهم میان فرهنگها را فراهم کرد فرضیه مقاله آن است که تبادل فرهنگی زبان خاصخود را میطلبد که بتواند با تفاهم فرهنگی سوءتفاهم ارتباطات بشری و ملتها را مرتفع سازد. زبان تمدنها در سایه تقابل و تهاجم فرهنگهامیسور نیست و فرهنگها برای ورود به عرصه گفتوگو بایستی به کارایی مثبت فرهنگ تمسک جویند.فرض این است که تهاجم فرهنگی بسیاری از مبادلات فرهنگی بین ملتها را دستخوش آسیب و زیان کرده و سدی در مقابل مفاهمه فرهنگها نهاده است که تایید این فرضیه در دو قسمت عرضهخواهد شد: الف) تبیین جایگاه تهاجم فرهنگی در تاریخ ملتها و بیان برجستهترین اصول، خصوصیات و سابقه تاریخی تهاجم فرهنگی.ب) بحث نظری در باب تحقق بستر مناسب برای تبادل فرهنگی و قرایت مناسب از کارایی بیرونیفرهنگها به منظور حذف زمینههای تهاجم و تقابل فرهنگی. آشنایی با مفهوم فرهنگ، تمدن، و تهاجم فرهنگی مقدمهای بر مباحث اصلی این مقاله است

کلیدواژه ها:

تمدن ، فرهنگ ، تهاجم فرهنگی ، تبادل فرهنگی ، تفاهم فرهنگی