من و خود از دیدگاه فلاسفه ( تا اوایل قرن هفدهم)
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق بشر، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 798
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
چکیده مقاله:
آیا خودشناسی از جسم و مشخصات بیرونی ما نشیت می گیرد یا خصوصیات درونی، منش انسانی، خلق و خوی فردی نیز در آن سهیم اند دیگران ما را چگونه می شناسند معیارهای مشترک خودشناسی و دیگرشناسی چیست در پی این پرسش هاست که درک از خویشتن خویش با خودآگاهی و ادراک غیرمن یا غیرخود ارتباط می یابد. در این مقاله، علاوه بر سوالات فوق در صدد پاسخ گویی به آن هستیم که اگر، به طور مثاله، اصل وجود ادراک است یا وجود به معنای شیء مدرک را از بار کلی بپذیریم، آن گاه وقتی می گوییم من حق دارم یا این مال من است یا خودم را می شناسم ، این من و خود چیست. خواه وجود ماده را منتفی بدانیو قایل به ظاهر و نمود یا نمود بی بود باشیم، و خواه قایل به ماده و اصالت آن باشیم و جسم را در قالب بدن انسان به عنوان بود و وجود او قبول کنیم، قبل از ان ثابت کنیم که محمل حقی که بر من تعلق می گیرد، کجاست. من توسط چه نحله های فکری و متفکرانی مطرح بوده و آیا از طریق فلسفی قابل تعریف است
نویسندگان
شهین اعوانی
استادیار فلسفه، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران