تربیت اعتقادی فرزندان از منظر فقه

؛ تربیت اعتقادی به معنای آموزش اعتقادات و شکل دهی نظام باورهای متربی و ایجاد بینش و گرایش و التزام در عرصه باورها در کنار عرصه تربیت اخلاقی و تربیت عبادی ، ازاهمیت زیادی برخوردار است. نقش خانواده و والدین، در همه ساحات و ابعاد تربیت و از جمله تربیت اعتقادی، مهم و بی بدیل است. نوشتار حاضر برآن است که از منظر شرعی به بازخوانی وظایف والدین در قبال تربیت اعتقادی فرزندان بپردازد و براساس روش شناسی فقهی، میزان و جزییات وظیفه مندی آنان را روشن نماید. پژوهش حاضر با طرح شش دلیل، به آزمون فرضیه وجوب تربیت اعتقادی فرزندان بر والدین پرداخته است و پس از بررسی های مختلف توانسته وظیفه ای الزامی را در پاره ای از محتواهای تربیت اعتقادی، اثبات کند و شرایط و مقتضاهای انجام این تکلیف را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

تربیت اعتقادی ، تربیت خانوادگی ، رساله الحقوق ، آیه وقایه