اثرآرایش کاشت و سطوح مختلف آب بر عملکرد کمی و کیفی سیب زمینی در روش آبیاری قطره ای (تیپ)

سیب زمینی بعد از گندم، برنج و ذرت بیشترین سهم را در میزان تولید محصولات غذایی داشته و از نظر اهمیت غذایی در ایران بعد از گندم رتبه دوم را دارد . کاربرد روش آبیاری قطره ای (تیپ) برای آ بیاری محصولات ردیفی کشاورزی از جمله سیب زمینی نقش مهمی در صرفه جویی مصرف آب و افزایش کارآئی مصرف آب دارد . به همین منظور، سه آرایش کاشت سیب زمینی بعنوان عامل اصلی وسه سطح تامین آب مورد نیازگیاه بعنوان عامل فرعی در چهار تکرار درقالب طرح اسپلیت پلات برپایه بلوکهای کامل تصادفی با استفاده از روش آبیاری قطره ای (تیپ) برعملکرد کمی و کیفی سیب زمینی، طی دو سال زراعی 1382 و 1383 درمنطقه فیروزکوه (شرکت ران ) مورد آزمایش قرار گرفت . تیمارهای آزمایش شامل سه آرایش کاشت مختلف و سه سطح 60 ،80 و 100 درصد تامین آب مورد نیاز گیاه بود . مبنای محاسبه آب مورد نیاز گیاه، سند ملی آب کشور،آبیاری با دور 3 روز انجام شد . اندازه گیری آب بوسیله کنتور حجمی صورت گرفت . یادداشت برداری های لازم در طول دوره رشد از کلیه تیمارها انجام شد . هر سال در زمان برداشت وزن کل محصول،شامل وزن غده های قابل ارائه به بازار (بزرگتر از 35 میلی متر)، غده های ریز (35- 25 میلی متر ) و غده های بذری ( 55-35 میلی متر ) برای تمام تیمارهای آزمایش تعیین ونسبت به تجزیه واریانس آنها اقدام گردید . در پایان دو سال، نتایج با استفاده از نرم افزارMSTATCتجزیه و تحلیل شد . نتایج نشان داد، از نظر آرایش کاشت بیشترین عملکرد کل و عملکرد محصول قابل ارائه به بازار از تیمار آرایش کاشت B2 بدست آمد. این تیمار آرایش کاشت بیشترین میزان عملکرد غده های 35 تا 55 میلی متر را به خود اختصاص داد . همچنین این تیمار نسبت به دو تیماردیگر، بیشترین کار آئی مصرف آب را دارا بود بطوری که اختلاف ها معنی دار شد . لذا تیمار آرایش کاشت B2 با دو ردیف کاشت با فاصله 35 سانتی متر (روی پشته ) و یک نوار آبده تیپ وسط آنها با تامین 80 درصد نیاز آبیگیاه قابل توصیه برای مناطق سرد و معتدل مشابه منطقه مورد مطالعه میباشد

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، آبیاری قطره ای (تیپ) ، آرایش کاشت ، کارائی مصرف آب