تحلیل روند تغییرات امواج گرمایی زودرس در شمال غرب ایران

با توجه به اهمیت موضوع تغییر اقلیم در قرن حاضر، بررسی روند پارامترهای اقلیمی از اهمیت ویژهای برخوردار است. لذا با توجه به اهمیت موضوع دماهای حدی زودرس در فرآیندهای هیدرولوژیکی، کشاورزی، محیط زیست، بهداشت و سلامت، روند دماهای حدی در هشت ایستگاه سینوپتیک در شمال غرب ایران در طول دوره آماری (1985؛2010 (مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از آزمون ناپارامتریک من کندال (K-M (استفاده گردید. همچنین شیب خط روند با روش ناپارامتریک تخمینگر یب سن و روش پارامتریک شیب خط رگرسیون محاسبه گردید. نتایج حاصل نشان داد که در تمامی ایستگاههای مورد مطالعه دماهای حدی زودرس در منطقه دارای روند افزایشی است که این روند افزایشی برای ایستگاههای اهر و سراب در سطح 0.05 و در سایر ایستگاههای در سطح 0.01 معنی دار است و بیشترین شیب تغییرات نیز مربوط به ایستگاههای مراغه و ارومیه به ترتیب با شیب 0.28 و 0.25 میباشد. همچنین بیشترین و کمترین آماره آزمون من کندال نیز به ترتیب مربوط به ایستگاههای مراغه و اهر با آماره 3.58 و 2.48 میباشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، شیب سن ، شیب خط رگرسیون ، دماهای حدی ، من- کندال