تحلیلی بر رابطه شهر هوشمند و انسان مداری در جهت حل معضلات شهری- نمونه موردی شهر مشهد

با گسترش شهرنشینی و رشد شهرها، معضلات زیادی در شهرها به ویژه کلان شهرهای کشورهای درحال توسعه بوجود آمده است. مشکلاتی که بر روی کیفیت محیط زندگی شهروندان اثر گذاشته است ، در راستای کاهش این معضلات دو اصل شهروندگرایی و توجه به انسان و هوشمند سازی اثرات به سزایی دارند. در شهروندگرایی توجه به مقیاس انسانی ، ایجاد عرصه های عمومی برای انسان ها ومقابله با ماشینی شدن جامعه امر مهمی است، شهر هوشمند شهری است با خدمات شهری انلاین و 24 ساعته که نیاز های شهروندان را در هر زمان پاسخ گو است. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی بوده با بررسی تطبیقی دو اصل که هرکدام به صورت جدا مقوله ای مهم محسوب می شوند و ارزیابی اطلاعات بدست آمده در رابطه با شهر مشهد از طریق استفاده از spss و مقیاس لیکرت نتایج مطلوبی حاصل شده است که نشان از موثر بودن این دو اصل به عنوان راه کارهایی در جهت حل معضلات شهری ، وجود قابلیت پیاده سازی آن دو در شهر مشهد و در پی آن ارتقای کیفیت محیط زندگی مردم می باشد.

کلیدواژه ها:

هوشمند سازی ، شهروندگرایی ، کیفیت محیط زندگی ، معضلات شهری