نگرشی اجمالی بر مدیریت پرستاری در بیمارستانهای ایران در حوزه بهداشت و درمان

مدت مدیدی است که در کشور ما جمهوری اسلامی ایران علی رغم بحران اشتغال و وضعیت نچندان مطلوب در زمینه شغل پایدار برای عموم مردم جامعه وابراز تاسف برای بحران فعلی .در برخی از مشاغل بدلایل بسیار روشن نظیر عدم پذیرش دانشگاهها بدون کنکور در رشته پرستاری و رکود نسبی افزایش تعداد پذیرفته شدگان در این رشته بسیار مهم و با ارزش در بسیاری از بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی اعم از خصوصی و دولتی متاسفانه شاهد برخورد نامناسب با بیماران و همراهان دردمند ایشان همینطور عدم مدیریت صحیح در حوزه مدیران ارشد در این رسته میباشیم و لازم است که دلایل این موضوع را به چالش گذاریم و در مورد اینکه آیا راهکاری برای حل بحران مدیریت در حوزه پرستاری وجود دارد یا خیر در این مقاله به مورد بحث گذاشته شود . بسیار روشن است که زحمتکشان در حوزه پرستاری امری بسیار مردمی و معنوی را در دست دارند که خود ایشان با چالشهای بسیار بزرگی روبرو هستند نظیر فقدان وجود مدیران دانش آموخته در علوم مدیریتی و همین طور برخوردهای مدیران با زحمتکشان در این رشته بدون رعایت اصول مدیریت علمی و مدیریت خواه مدرن بر پایه پارادایمهای نوین و پیشرفته و یا حتی کلاسیک مورد آزمایش قرارگرفته که آزمونها و خطاهای خود را پشت سر گذاشته و متاسفانه در این حوزه کاملا با مسایل شخصی و سلیقه ای برخورد میشود از آنجایی که در حوزه علوم پزشکی راه حل های بیماری بسیارند و هر پزشکی برای درمان یک نوع بیماری شاید درمانها و داروهای متفاوتی تجویز کنند (در این مقاله به هیچ عنوان تشخیص و درمان و زحمت این گروه زحمت کش مورد سوال نیست )برای حل موضوعات و مشکلات و چالشها در حوزه منابع انسانی بسیار بر پایه سلیقه و نهایتا بر پایه روابط راهی را یافته و بدان عمل میکنند البته از حق نگذریم هستند بیمارستانهایی که یک نفر مدیر اجرایی برای اداره امور بیمارستان و مرکز درمانی به خدمت گرفته اند که حتم به یقین این گروه از بازخورد و عملکرد خیلی بهتری برخوردارند و حتی در حوزه سی آر ام یا مدیریت مشتری مداری هم قدمهایی برداشته اند که هم جای بسی خوشحالی است و همینطور امیدواری ولی در اکثریت قریب به اتفاق مراکز درمانی و بیمارستانها بخصوص در سراسر میهن اسلامی از دسته ابتدایی هستند و غافل از بازتابهای رفتاری و سوءمدیریت در این رشته بسیار مهم تصمیمات غالبا سلیقه ای گرفته میشود و با پرستاران هم همانند بیماران رخورد میشود و به روشهای متفاوتی برای این عزیزان تصمیم گیری میشود که غالبا خارج از اصول مدیریت صحیح علمی است .