اثرات روغن ماهی بر تراکم مواد معدنی استخوان در موش های ماده پیر

در طول قرن اخیر، امید به زندگی در جوامع بشری افزایش یافته است . مورد انتظار است که این عمر طولانی همراه با افزایش در شیوع پوکی استخوان همراه با مشکلاتی در جمیعت افراد سالخورده باشد . کاهش و اتلاف توده استخوانی در رابطه با سن و شکستگی های استخوان، فاکتورهای خطر عمده برای پوکی استخوان بوده، منجر به خطر افزایش شکستگی ها می گردد . بنابراین، راهکارهای تغذیه ای و تغییرات سبک زندگی که از پوکی استخوان مربوط به سن جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را در افراد سالخورده بهبود می دهند، به فوریت الزامی می باشند . از اینرو، مطالعه حاضر تأثیرات روغن غلّه ( اسیدهای چرب n:Co -6 ؛ بطور معمول در رژیم های غربی موجود می باشد ) و روغن ماهی ( اسیدهای چرب n -3 ؛ ) Fo بر تراکم مواد معدنی استخوان BMD در موش ماده پیر را مورد مقایسه قرار داد . پس از 6 ماه از درمان رژیمی دریافتیم که موش 18 ماهه تغذیه شده با BMD ،Fo بالاتری را در نواحی مختلف استخوانی در مقایسه با موش تغذیه شده با Co حفظ کرده است . این یافته ها همراه با یک فعالیت کاهش یافته سیتوکین های پیش التهابی، فاکتور - نکر وز تومور و اینترکولین 6- در اسپلنوسیت های تحریک شده بوده؛ افزایش شدید، بدون اهمیت در تشکیل استخوان، فسفات آلکالین و استئوکلسین در سرم را نشان داده و ایجاد استئوکلاست در محیط کشت سلول مغز استخوان در موش تغذیه شده با - Fo مورد را کمتر کرد . در نتیجه، این یافته ها نشان می دهند که ایجاد اسیدهای چربn-3 می توانند دارای تأثیر مفیدی بر توده ا ستخوانی در طول دوره سالخوردگی با تعدیل دهی تشکیل استخوان و فاکتورهای جذب مجدد استخوان باشد .