اثر آموزش غیر خطی بر اکتساب مهارت سرویس بک هند کوتاه بدمینتون

مقدمه و هدف ؛ یادگیری حرکتی یا اکتساب هماهنگی یک فرآیند جستوجو برای رسیدن به الگوهای هماهنگی کارکردی با ثبات است که یک سیستم می تواند در طول یک کار یا فعالیت حل و فصل کند. انسان ها به عنوان موجودات پیچیده می توانند از میان الگوهای هماهنگی مختلف بهترین الگو را بر اساس شرایط انتخاب کنند و در ضمن آن به اهداف تکلیف دست یابند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثرگذاری روش آموزش غیرخطی در اثربخشی حرکت و اکتساب مهارت می باشد. روششناسی؛ بر این اساس سرویس کوتاه بدمینتون با استفاده از دو روش آموزش خطی و غیرخطی به تعداد 14 نفر از شرکت کنندگان در این پژوهش آموزش داده شد. روش خطی بر پایه روش های سنتی و مرسوم و در مقابل روش غیر خطی بر گرفته از پویایی های بو شناختی با استفاده از دستکاری قیود به ویژه قیود تکلیف (قوانین مربوط به فعالیت و تجهیزات) طرح ریزی و اجرا شدند. دقت اجرای سرویس بک هند برای تجزیه و تحلیل های بعدی انتخاب و از آزمون کواریانس برای سنجش اثر متغییر مستقل استفاده شد. سطح معناداری برای آزمون P<0/05 در نظر گرفته شده است. نتایج؛ نتایج نشان داد که علی رغم پیشرفت هر دو گروه نسبت به پیش آزمون، تفاوت معناداری در نمرات دقت اجرای سرویس بین گروه ها وجود نداشت P=0/767 , F=0/92 هر دو در رسیدن به نتایج تکلیف به عنوان شاخص اکتساب مهارت شرایط برابری داشتند. نتیجه گیری؛ به نظر می رسد رویکرد آموزش غیر خطی برگرفته از تیوری پویایی های بوم شناختی (ترکیبی از ادراک مستقیم و زمینه پویا) با مهیا ساختن فراهم سازهای حرکتی از طریق دستکاری قیود به ویژه قیود تکلیف، ضمن در نظر گرفتن پیچیدگی های کسب مهارت و تمایلاتذاتی افراد در تحقق اهداف و رسیدن به نتایج دلخواه تکلیف موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش غیرخطی ، یادگیری حرکتی ، پویایی های بوم شناختی