رابطه اکسیژن مصرفی با درکاز تلاشدر پسران فوتبالیست جوان نخبه

مقدمه: شدت مهمترین معیار تعیینکننده میزان فعالیت ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه اکسیژن مصرفی با درک از تلاش طی فعالبت فزاینده در پسران فوتبالیست جوان نخبه نخبه بود. روششناسی: بدین منظور تعداد 22 فوتبالیست جوان نخبه ( 14 الی 17 ساله، انحراف معیار± میانگین سن 15/36±1/091 قد 163/89±10/3 وزن 54/826±8/37 به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها دو جلسه به آزمایشگاه مراجعه نمودند. در جلسه اول ارزیابی ترکیب بدنی و آشنا سازی با آزمون و در جلسه دوم پروتکل فزاینده را روی دستگاه تردمیل اجرا کردند. برای هر آزمودنی با استفاده از دادههای بدست آمده از حالت استراحتی، میانگین یک دقیقهای و حداکثر مقدار متغیرهایVO2 و RPE رگرسیون خطی VO2% با RPE% برای محاسبه شیب خط و مقدار ثابت انجام گردید.نتایج: نشان داد که بین میانگین و انحراف استاندارد شیب خط و مقدار ثابت نسبت به خط مبنا تفاوت معنیدار وجود داشت. P=0/0001 . بحث و نتیجه گیری: در تحقیقاتی که میزان رابطه بین VO2,RPE را سنجیدهاند نتایج متفاوتی به دست آمده است و اغلب از مقیاسهای خاص استفادهشده است. با استفاده از مقیاس 10 نقطهای بورگ در دو اجرا بر روی تردمیل همبستگی 70 تا 72 درصد گزارششده است. بااینحال، دامنه همبستگی متفاوتی بین 32 تا 94 صدم هنگام استفاده از دویدن/راه رفتن، دوچرخه و پله در شرایط و انواع مختلف فعالیت گزارششده است. علت نا همسو بودن مطالعه مذکور با مطالعات موجود تفاوت در گروه موردمطالعه، روش اجرای تحقیق، پروتکل تمرینی، متفاوت یا همسان نبودن آزمودنیها ازنظر سن، جنسدانست.

کلیدواژه ها:

اکسیژن مصرفی ، درک تلاش ، کودکان و نوجوانان ، تجویز فعالیت ، شدت فعالیت