مکانیسم مدیریت جامعه محور خطر بلایا

هنگامی جوامع محلی با خطر بلایا موجه اند، درک ماهیت و اثرات بلایا ضرورت دارند. لذا آسیب پذیری گروه های اجتماعی مختلف باید توسط مقامات یا نمایندگان جامعه شناخته شود، تا با به اشتراک گذاری منابع اعم از علم، تکنولوژی، تجهیزات و گروه های داوطلب و اجتماعی در مقابل بلایا آماده گردند. این مطالعه یک مطالعه مروری است که با توجه به گایدلاین های سازمان جهانی بهداشت برای مدیریت جامعه محور خطر بلایا تدوین شده است. از این بین، تجربیات کشورهایی مثل هند و نپال که رویکرد های سازگار با شرایط کشور ایران دارند، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نحوه اجرای ابزارهای مدیریت جامعه محور آن ها برای کشور ایران مور تحلیل قرار گرفت. برای مدیریت جامعه محور خطر بلایا فرآیند های مختلفی باید صورت بگیرد که هرکدام ابزار هایی دارد. در این مطالعه به ذکر ابزار های لازم در شناخت خطرات بلایای ممکن در منطقه ی مورد بررسی ( بلایای گذشته، اثرات بلایا، گروه های پرخطر و منابع محلی)، تدوین فرآیند مدیریت ریسک جامعه محور از دیدگاه مقامات محلی، تدوین ماتریس شناخت جامعه، چگونگی راهکار های ایجاد تفاهم و درک متقابل در جوامع محلی، نحوه تغییر روانشناختی در افراد یک جامعه، نحوه ارزیابی ریسک مشارکتی (ارزیابی مخاطرات، ارزیابی آسیب پذیری ها، ارزیابی ظرفیت ها و اولویت بندی خطرات)، ابزارهای ارزیابی خطر، فرآیند برنامه ریزی جامعه محور کاهش خطر بلایا ، سازمان دهی جامعه در اجرای اقدامات کاهش خطر بلایا، آموزش های لازم، سیستم های اطلاعاتی وهشدار زود هنگام توسط مقامات محلی پرداخته خواهد شد. همه ابزارهای بالا برای هماهنگ نمودن ارتباطات گروه های مختلف جامعه و ایجاد ظرفیت مقامات محلی در پاسخگویی به حوادث بکارگرفته می شود. لذا بومی سازی ابزارهایی که در عمل جواب داده و قرار دادن آن ها به معیار در عملکرد بسیار مهم است.