ارزیابی خطر بلایا در بیمارستان ابن سینا مشهد بر اساس مدل WHO در سال 1395

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 578

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFODI01_057

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396

چکیده مقاله:

یکی از مشکلاتی که بیشتر شهرهای بزرگ جهان با آن دست به گریبان هستند موضوع حوادث طبیعی است. مراکز بهداشت و درمانی به ویژه بیمارستان ها از جمله اماکن مهمی هستند که هنگام وقوع سوانح طبیعی در معرض خطرات و آسیب های جدی با میزان مجروحین و تلفات بسیار قرار دارند. هدف از این پژوهش تعیین خطر بلایا در بیمارستان ابن سینا مشهد بر اساس مدل WHO در سال 1395 می باشد. این یک پژوهش مقطعی و توصیفی است که در بیمارستان ابن سینا مشهد در سال1395 انجام شده است. ابزار پژوهش شامل مشاهده، مصاحبه و چک لیست استاندارد شاخص ایمنی بیمارستانی (Hospital Safety Index) سازمان جهانی بهداشت می باشد. این چک لیست 5 فصل و 145 سوال دارد که میزان آسیب پذیری بیمارستان را در شرایط اضطراری بر اساس عوامل غیرسازه ای، سازه ای و عملکردی مورد سنجش قرار می دهد. . ایمنی در این پرسشنامه به سه سطح پایین، متوسط و بالا تقسیم شده است که از حداقل ضریب0 برای کمترین سطح ایمنی تا حداکثر ضریب 2 برای بیشترین سطح ایمنی امتیازبندی گردید. برای تعیین وزن کلی 3 پرسش نامه شامل ایمنی عملکردی، ایمنی غیر سازه ای و ایمنی سازه ای منطبق با نسخه اصلی شاخص، به ترتیب وزن های 0.2، 0.3 و 0.5 در نظر گرفته شد. نمرات ایمنی در سه گروه ایمنی کم(34%≥)، ایمنی متوسط (34%-66%) و ایمنی بالا (66%<) طبقه بندی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار2010 Excel انجام گرفته است. نتایج این پژوهش امتیاز ایمنی عملکردی، غیر سازه ای و سازه ای را به ترتیب 37.39(ایمنی متوسط)، 55.78(ایمنی متوسط) و 53.33 (ایمنی متوسط) نشان داد. ایمنی کلی بیمارستان 50.88 (ایمنی متوسط) بود.ایمنی بیمارستان ابن سینا مشهد در برابر بلایا در سطح 6 قرار دارد. کمترین امتیاز مربوط به ایمنی عملکردی می باشد.

نویسندگان

فاطمه اله وردی سر آسیابی

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی ، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران

زهره نجات زادگان عیدگاهی

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

حمیدرضا شعبانی کیا

استادیار گروه مدیریت و اقتصاد سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت و عوامل اجتماعی موثر بر سلامت

شهرام طاهرزاده

رییس اداره حوادث و مدیریت بحران و مسیول EOC، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران