بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی الگوی چابک-سازی بیمارستان های عمومی ایران

چابکی، واکنش اثربخش به محیط متغیر و غیرقابل پیش بینی و استفاده از آن تغییرات به عنوان فرصت هایی برای پیشرفت سازمانی است. و اگر بیمارستان ها به صورت چابک طراحی شوند، توانایی رقابت با سایر بیمارستان ها و ارایه ی خدمات مناسب به بیماران را دارند. پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی پرسشنامه الگوی چابک سازی بیمارستان های عمومی ایران می باشد. این مطالعه توصیفی در سال 94-93 انجام گردید. جامعه آماری پژوهش شامل روسا، مدیران، اعضای هیات علمی و صاحبنظران امور بیمارستان ها بوده اند. مجموعا 260 نفر از جامعه آماری مذکور به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به منظور تکمیل پرسشنامه الگوی چابک سازی بیمارستان های عمومی ایران در این پژوهش شرکت کردند. تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که 15 ماده آزمون تک عاملی بار عاملی بالایی را نشان داد که عامل اول بیشترین سهم (24/565) و عامل پانزدهم کمترین سهم (1/925) را در تبیین واریانس 53 گویه داشته است. بنابراین در ارزیابی مدل ها با شیوه تحلیل عامل تاییدی مورد تایید قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی تاییدی موید این است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها دارد و کلیه شاخص های نیکویی برازش، مدل را تایید می کند و در نهایت نتایج تحقیق نشان دهنده تناسب بیشتر مدل چابکی با 15 عامل برای داده های مشاهده شده است و با توجه به خصوصیات چابکی، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای طراحی الگوی چابک سازی بیمارستان ها می باشد.

کلیدواژه ها:

چابک سازی ، تحلیل اکتشافی ، تحلیل تاییدی ، بیمارستان های عمومی