بررسی مولفه های یاددهی یادگیری در فلسفه عملگرایی

مولفه های یادهی – یادگیری از مولفه های اساسی در نظام تعلیم و تربیت است، که عناصر اصلی آن مربی و متربی است. مطالعات نشان می دهد که همواره سوالات اساسی در خصوص مولفه های فوق از سوی فلاسفه مطرح بوده است. یاددهی و یادگیری مستلزم وجود ارتباط دوسویه است که در یک طرف مربی و در طرف دیگر متربی قرار دارد و آنچه که موجب افزایش بازده یادگیری می شود کیفیت این ارتباط است که بسته به فلسفه حاکم بر نظام آموزشی، متفاوت خواهد بود. مکتب فلسفی عملگرایی یکی از فلسفه های مشهور و نوظهور قرن حاضر است که تاثیر ژرفی بر نظام آموزش و پرورش بخصوص در دهه های اخیر داشته است.لذا در مقاله حاضر سعی بر آن است تا با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای به بررسی مولفه های یاددهی و یادگیری از دیدگاه این مکتب فلسفی بپردازد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مکتب فلسفی عملگرایی مکتبی پویا و متکی بر عمل است که هر آن با تجربه جدید دگرگون می شود. ایستایی در این مکتب راه ندارد و همه عوامل آموزشی در حال کسب تجربه از طریق آزمایش در موقعیت تازه هستند. برنامه درسی مدام در حال تحول است. هیچ چیز ثابتی وجود ندارد و ارزشها نست به موقعیتهای تازه در حال دگرگونی هستند. در واقع در این مکتب تربیت خود زندگی است نه آماده کردن تربیت شونده برای زندگی.

کلیدواژه ها:

یادهی-یادگیری ، فلسفه عملگرایی