رابطه برون گرایی شخصیتی معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه برونگرایی معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان بود. جامعه و نمونه: جامعه آماری شامل دو گروه معلمان دوره متوسطه شهر تهران به تعداد 11473 نفر و دانشآموزان دختر و پسر دوره متوسطه به تعداد 167845 نفر در سال تحصیلی 95-94 را تشکیل دادند. به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای 100 نفر معلم و 400 نفر دانشآموز(200 نفر دختر و 200 نفر پسر) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامههای شخصیت پنج عاملی کاستا و مک کری(1989 (و انگیزه پیشرفت تحصیلی علی و مک اینرنی(2005 (استفاده شد. روش تجزیه تحلیل دادهها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بود. یافتهها: نتایج نشان داد که بین برونگرایی معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه منفی و معنی دار وجود داشت(0.01

برونگرایی شخصیتی معلمان سهم معنیداری در پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی .(P<0/05)دارد دانشآموزان

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، برونگرایی ، معلمان ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، دانشآموزان