تحلیل کیفیت زندگی شهری از دیدگاه زنان مطالعه موردی: شهر ارومیه

در عصر حاضر برنامه ریزان شاخص های کیفیت زندگی را امری ضروری برای ارتقاء زندگی اجتماعی و رفاهی شهروندان می دانند، و هدف نهایی خود را از طریق ارایه تدابیر رفاهی و راهبردهای اجتماعی و استمرار شاخص های زندگی اجتماعی در جهت تقویت پایه های استاندارد توسعه پایدار جامعه قرار داده اند. بدینسان اندیشمندان برنامه ریزی به ویژه برنامه ریزان شهری اعتقاد دارند برنامه ریزی ها باید همسو با بهبود کیفیت زندگی باشند. از طرفی، بهبود کیفیت زندگی می تواند زمینه های دیگر توسعه مانند توسعه اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و خدماتی را به همراه داشته باشد. چون بهبود کیفیت زندگی در هر جامعه ای، یکی از مهم ترین اهداف سیاست های عمومی آن جامعه است. در طول سه دهه اخیر، کیفیت زندگی، به عنوان جانشینی برای رفاه مادی، به اصلی ترین هدف اجتماعی کشورهای مختلف تبدیل شده است. گروه اجتماعی زنان ساکن در شهر بخش مهم و تعیین کننده ای را از لحاظ کارکرد اجتماعی تشکیل می دهند و به دلیل ارتباط مستقیم و تاثیرگذار با گروه های سنی کودکان، نوجوانان و جوانان و نیز تعامل و تاثیر بر بخش مهم دیگر از جمعیت شهرنشین یعنی مردان، از موثرترین گروههای اجتماعی تلقی می گردند؛ در این راستا توجه به نیازهای زنان و افزایش کیفیت زندگی آنان اهمیت بسیاری می یابد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و سنجش کیفیت زندگی زنان با توجه به معیارهای کالبدی و اجتماعی صورت می گیرد. روش کار در این تحقیق با رویکرد توصیفی- تحلیلی بوده و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای (اسنادی)، مشاهدات میدانی و تکمیل پرسشنامه با حجم نمونه ای 269 نفر از جامعه زنان و به شیوه طبقه ای متناسب و در مرحله بعدی سیستماتیک انجام شده و سپس به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه، از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که کیفیت زندگی زنان در ابعاد کالبدی از مطلوبیت بیشتری نسبت به ابعاد اجتماعی برخوردار است.همچنین آزمون فرضیات تحقیق نشان دهنده این واقعیت است که رابطه معناداری میان کیفیت زندگی و مولفه های تحصیلات و اشتغال وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، کیفیت کالبدی ، کیفیت اجتماعی ، زنان ، ارومیه