بررسی رابطه بحران هویت، پرخاشگری با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان پایه پنجم و ششم شهرستان شهرکرد

نوجوانى یکى از مهمترین مراحل گسترهی عمر آدمى است. نوجوان که دورهی کودکى را گذرانده، پیش از هر چیز مستلزم یافتن هویت و شخصیت خویشتن است. او که میداند به زودی باید مسیولیت زندگی خویش را شخصا به عهده بگیرد، از خود میپرسد: من کیستم چگونه باید زندگی کنم چه حرفهای را انتخاب کنم با کدام باورها و ارزشها باید زندگی کنم و ... پاسخ به این سوالها آسان نیست و معمولا با مقداری تشویش و اضطراب همراه است. هدف اصلی تحقیق کنونی، بررسی رابطهی بحران هویت، پرخاشگری با بهزیستی روانشناختی نوجوانان بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. از جامعه دانش آموزان پایه پنجم و ششم شهرستان شهرکرد 354 نفر (177 دختر و 177 پسر) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های بحران هویت احمدی (1376) پرخاشگری باس و پری (1992) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1980) استفاده شد. داده- - های پژوهش با روش های آماری(توصیفی و استنباطی) و نرم افزار 22 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد، بحران هویت 22 درصد و رویآوری 11 درصد از تغییرات بهزیستی روانشناختی را تبیین میکنند. ابعاد پرخاشگری 22 درصد از بحران هویت را پیشبینی میکنند.

کلیدواژه ها:

نوجوانی ، هویت ، بحران هویت ، پرخاشگری ، بهزیستی روانشناختی ، سلامت روان