ام کلثوم نظری - فوق لیسانس جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور واحد بروجن
داریوش درویشی - فوق لیسانس راهبرد ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

نوجوانى یکى از مهمترین مراحل گسترهی عمر آدمى است. نوجوان که دورهی کودکى را گذرانده، پیش از هر چیز مستلزم یافتن هویت و شخصیت خویشتن است. او که میداند به زودی باید مسیولیت زندگی خویش را شخصا به عهده بگیرد، از خود میپرسد: من کیستم چگونه باید زندگی کنم چه حرفهای را انتخاب کنم با کدام باورها و ارزشها باید زندگی کنم و ... پاسخ به این سوالها آسان نیست و معمولا با مقداری تشویش و اضطراب همراه است. هدف اصلی تحقیق کنونی، بررسی رابطهی بحران هویت، پرخاشگری با بهزیستی روانشناختی نوجوانان بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. از جامعه دانش آموزان پایه پنجم و ششم شهرستان شهرکرد 354 نفر (177 دختر و 177 پسر) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های بحران هویت احمدی (1376) پرخاشگری باس و پری (1992) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1980) استفاده شد. داده- - های پژوهش با روش های آماری(توصیفی و استنباطی) و نرم افزار 22 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد، بحران هویت 22 درصد و رویآوری 11 درصد از تغییرات بهزیستی روانشناختی را تبیین میکنند. ابعاد پرخاشگری 22 درصد از بحران هویت را پیشبینی میکنند.

نوجوانی، هویت، بحران هویت، پرخاشگری، بهزیستی روانشناختی، سلامت روان