بررسی رابطه سبک های دلبستگی والدین با پرخاشگری و رشد اجتماعی کودکان 7 تا 11 سال (مقطع ابتدایی) شهرستان بهشهر

این پژوهش با هدف ((بررسی رابطه سبک های دلبستگی والدین با پرخاشگری و رشد اجتماعی کودکان 7تا 11 سال( 4 مدارس در دسترس مقطعابتدایی)شهرستان بهشهر در سال 1393 )) انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی میباشد. در این مطالعه از 150 دانش آموز (75 نمونه دختر و 75 نمونه پسر)به صورت تصادفی از مدارس ابتدایی شهر بهشهر انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک دلبستگی هزن و شیور(1987) توسط مادران، رشد اجتماعی وایلند(1953)، وپرخاشگری باس و پری (1992)،توسط مربیان و مادران(با توجه به شناختی که از کودکان داشتند) تکمیل گردید. جهت احراز روایی به رویت اساتید صاحب نظر وهمچنین اساتید راهنما ومشاور رسیده است.و برای اطمینان از پایایی ، با استفاده از ظریب الفای کرونباخ پایایی آنها به ترتیب برابر 89% و 92% و 78% محاسبه شد .تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد و نتایج نشان داد که بین سبکهای دلبستگی والدین و میزان پرخاشگری و رشد اجتماعی کودکان همبستگی وجود دارد. هرچه مولفه های سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا افزایش یابد، میزان پرخاشگری کودکان نیز افزایش مییابد. و بالعکس هر چه میزان سبک دلبستگی ایمن افزایش یابد میزان پرخاشگری کودکان کاهش می یابد و هرچه مولفه های سبک دلبستگی ایمن افزایش یابد، میزان رشد اجتماعی کودکان نیز افزایش مییابد و بالعکس هر چه میزان سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا افزایش یابد میزان رشد اجتماعی کودکان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، پرخاشگری ، رشد اجتماعی